Hayatımızda ki Dört Kaybediş!

Dünya bizim gurbetimizdir. Doğarken sancılı, yaşarken sancılı, hatta ölürken bile sancılı geçer. Lakin yüce yaratıcı her zorlukta bir kolaylık vermiştir; bebeklik kokusu, çocukluk masumiyeti, gençlik heyecanı, sıcak aile ortamı, akraba, eş, dost sevgisi derken insan bu dünyadan yürür gider. Yunus Emre’nin dediği gibi; ‘Dünya bir pencere idi, Her gelen baktı geçti…”
Hayat merdivenlerini tırmanırken ortalama 50 yaş doruk noktası olduğunu gözlemliyoruz.
Ellinci merdivene kadar insan eşiyle, işiyle, aşıyla mücadele vererek nefes nefese tırmanır. Bu basamakta bir soluklanır ve gücünün, sağlığının da son noktasıdır. Bu yaştan itibaren kaybedişler başlar. Yani ellinci basamaktan aşağı doğru inişler başlar, güç kaybede kaybede…
Bizim bu hayat tecrübemizi aşağıda verilen bir örnekle perçinlemek mümkündür;
Hayatta dört aşamalı bir ‘silinme’ süreci vardır:
İlk kaybediş 55 yaşında başlar:
Emeklilikle, çalıştığın iş yeri sizi siler!
Hayatınız boyunca ne kadar başarılı ya da güçlü olursanız olun, bir süre sonra sıradan bir insana dönüşürsünüz.
Bu yüzden eski işinize ve onun verdiği üstünlük duygusuna tutunmaya çalışmanın faydası yoktur.
Egonuzu serbest bırakmalısınız, yoksa iç huzurunu kaybedebilirsiniz…

İkinci kaybediş 65 yaşındadır:
İçinize kapanmakla, toplum sizi yavaş yavaş siler!
Eskiden sıkça görüştüğünüz arkadaşlarınız ve iş çevreniz azalır ve artık önceki iş yerinde sizi tanıyan pek kalmaz.
"Eskiden müdürdüm, yöneticiydim, ya da şu kişiydim..." demenizin faydası yoktur.
Çünkü yeni nesil sizi tanımıyor olacaktır ve bu sizi üzmemelidir.
Bu da hayatın doğal bir sürecidir…

Üçüncü kaybediş 75 yaşındadır:
Yaşlılığınızda, aileniz sizi yavaş yavaş siler!
Çok sayıda çocuğunuz ve torununuz olsa da, çoğu zaman sadece eşinizle ya da tek başınıza yaşarsınız.
Çocuklarınızın arada sırada sizi ziyaret ettiğinde, bu onların sevgisinin bir göstergesi olacaktır.
Onları sık gelmedikleri için suçlamamalısınız, çünkü onların da kendi hayat mücadeleleri vardır…

Dördüncü kaybediş 85 yaşındadır:
Tükenmişliğinizle, zaman sizi silmek ister!
Tanıdığınız birçok kişi artık hayatta değildir.
Bu aşamada üzülmemelisiniz, çünkü bu hayatın kuralıdır ve herkes bu yoldan geçecektir…

Bu yüzden:
Hâlâ biraz gücünüz ve sağlığınız varken, hayatınızı en iyi şekilde yaşayınız!
Malınızdan mülkünüzden dilediğinizce harcayınız,
Gidebildiğiniz kadar yere seyahat ediniz,
Yardım etmek istediklerinize yardım ediniz,
İstediğiniz gibi eğleniniz, sevdiğiniz şeyleri yapınız…

Unutmayınız:
Sizi asla silmeyecek iki çevreniz vardır;
Aileniz ve eski dostlarınız!
Bu yüzden:
Ailenize sımsıkı sarılınız, eski ve samimi arkadaşlarınızla daha çok iletişim kurunuz, onları asla ihmal etmeyiniz... yazarmehmetballi@gmail.com